Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Duo Reges: constructio interrete. Sed fortuna fortis;

Bork: Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Etiam beatissimum?: Nemo igitur esse beatus potest.
Bork: Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt.
Haec dicuntur inconstantissime.: Prioris generis est docilitas, memoria;

Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Dici enim nihil potest verius.
Verum audiamus.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Haec dicuntur fortasse ieiunius; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Tum ille: Ain tandem? Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

Nam et ille apud Trabeam voluptatem animi nimiam laetitiam
dicit eandem, quam ille Caecilianus, qui omnibus laetitiis
laetum esse se narrat.

Atque his tribus generibus honestorum notatis quartum
sequitur et in eadem pulchritudine et aptum ex illis tribus,
in quo inest ordo et moderatio.

Itaque ab iis constitutio illa prima naturae, a qua tu, quoque ordiebare, his prope verbis exponitur: Omnis natura vult esse conservatrix sui, ut et salva sit et in genere conservetur suo.